ఏ మతం

Unknown

ఆ రోజు శుక్రవారం కావడంతో ఆజాద్ మసీద్ దగ్గర డ్రాప్ చెయ్యమని నన్ను బ్రతిమిలాడాడు. అతన్ని బండి మీద తీసుకెళ్ళి దింపాను. అతను నమాజ్ చేసి తిరిగి వచ్చేదాక మసీదు బయట నిలబడి ఎదురుచూస్తున్నాను. సరిగ్గా అప్పుడే కనిపించింది ఆమె.

ముఖం కప్పుకోకుండా బురఖా వేసుకోని ఓ పసిపిల్లని ఎత్తుకుని డబ్బులు అడుక్కుంటోంది. ఆమె ముఖం గుర్తుపట్టాను. ఇంతకు ముందు ఎక్కడ చూశానా అని గుర్తుతెచ్చుకున్నాను. రెండు రోజుల క్రితం గుడికెళ్ళినప్పుడు అక్కడ ఆమె అడుక్కోవడం చూశాను.

ఛ.. ఈమె ఎంత మోసం చేస్తోందీ! గుడిదగ్గర హిందువులా.. ఇక్కడ ముస్లింలా రెండు చోట్ల.. రెండు రకాలుగా.. వేషం మార్చి జనాలని మోసం చేస్తోంది. ఇలాంటి వాళ్ళని వదిలిపెట్టకూడదు. పోలీసులకో, కనీసం పత్రికలవాళ్ళకో చెప్తేకాని దారిలోకి రారు! అనుకుంటూ వెళ్ళి ఆమెను నిలదీశాను.

“ఏయ్.. మొన్న గుడి దగ్గర... ఈ రోజు మసీదు దగ్గర.. ఏంటీ మోసం? పోలీసులకి పట్టివ్వనా?” అన్నాను. ఆమె సమాధానం చెప్పలేదు.

“చెప్పు నువ్వు హిందువా? ముస్లిమా?” గట్టిగా అడిగాను.

“నేను మతం పేరు చెప్పి అడుక్కోవడం లేదు బాబు... నా పేదరికం... నా పిల్ల ఆకలి చూపించి అడుక్కుంటున్నాను... వీటి మతం ఏమిటో నాకు తెలియదు..” అంటూ అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయిందామె.

మసీదులోనుంచి నమాజు వేదమంత్రంలా వినిపించింది నాకు.

(కార్డు కథ)

(విపుల – అక్టోబర్ 2012 )